1.Ηθική αιτιολόγηση:
Οι στρατιώτες μαθαίνουν να δικαιολογούν τον θάνατο όσων σκοτώνουν στο πλαίσιο του ευρύτερου καλού. Οι τρομοκράτες μπορεί να πουν ότι τιμωρούν τους “άπιστους”
2.Χρήση ευφημισμών:
“Παράπλευρες απώλειες” και “τον φροντίσαμε” είναι παραδείγματα εκφράσεων κατ’ ευφημισμών
3.Επωφελής σύγκριση:
Η σύγκριση του εχθρού με τον Χίτλερ για να δικαιολογηθεί μια επίθεση ή η σύγκριση μιας παρανομίας με μία ακόμα χειρότερη πράξη από ένα αντίπαλο ή προκάτοχο.
4.Μετατόπιση ευθυνών:
Φταίει ο προϊστάμενος ή ο ηγέτης που μας διέταξε να κάνουμε κάτι
5.Καταμερισμός ευθυνών:
Δεν το έκανα μόνος μου, φταίνε και οι άλλοι που πήραν μέρος
6.Αδιαφορία ή διαστρέβλωση των συνεπειών:
Άρνηση να αναγνωρίσουμε την πραγματικότητα και τη ζημιά που προκάλεσαν οι πράξεις μας. ” Δεν ήταν κι όλα τόσο άσχημα”
7.Αποκτήνωση:
Βρίζοντας τους άλλους ως έκφυλους,διαβολικούς,βάρβαρους ή άπιστους. Κάποιοι βασανιστές αποκαλούν τα θύματα τους “σκουλήκια”
8.Κατηγορώντας τα θύματα:
“Τά’θελαν και τά’παθαν”
(*)TΑ ΝΕΑ 11/2/06
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας...