10/09/2015
Φτάνουν πια οι ενοχές. Δεν κουράστηκες να ξυπνάς με ένα βαρίδι στο στήθος; Δε βαρέθηκες να έχεις την αίσθηση πως κάτι σε τραβάει στη μαύρη τρύπα της θλίψης; Δε βαρέθηκες να μη βλέπεις το χαμόγελό σου; Δε βαρέθηκες;
Φτάνουν πια οι ενοχές. Δεν κουράστηκες να ξυπνάς με ένα βαρίδι στο στήθος; Δε βαρέθηκες να έχεις την αίσθηση πως κάτι σε τραβάει στη μαύρη τρύπα της θλίψης; Δε βαρέθηκες να μη βλέπεις το χαμόγελό σου; Δε βαρέθηκες;
Διάβασα μία φράση του Mark Twain και σκέφτηκα πως πρέπει να πάψω να νιώθω ανήσυχη, να σταματήσω να έχω άγχος δίχως λόγο.
Μείνε μακριά από ανθρώπους που προσπαθούν να υποτιμήσουν τις φιλοδοξίες σου. Οι μικροί άνθρωποι το κάνουν αυτό αλλά οι πραγματικά σπουδαίοι, σε κάνουν να νιώθεις πως κι εσύ μπορείς να γίνεις σπουδαίος.
Κάποιοι τους αποκαλούν τοξικούς, κάποιοι άλλοι αρκούνται στη φράση ”κακές συναναστροφές”. Δεν ξέρω ποιος είναι ο ορθός χαρακτηρισμός. Δεν ξέρω πόση οξύνοια χρειάζεται για να τους εντοπίσεις στο πλήθος και πόση δύναμη χρειάζεσαι για να τους διώξεις. Το μόνο που μπορώ να σου εκμυστηρευτώ με απόλυτη ειλικρίνεια και βεβαιότητα είναι πως πρέπει να τους κάνεις στην άκρη. Να τους βάλεις στο περιθώριο για να μπορέσεις να αναπνεύσεις, αργά ή γρήγορα θα σε ”δαγκώσουν”, αργά ή γρήγορα θα σε ”δηλητηριάσουν” και τότε ανήμπορη θα δεχθείς το χτύπημα που θα σε ακινητοποιήσει και θα καταστήσει συναισθηματικά ανάπηρη.
Να φτιάχνεις φιλίες και σχέσεις με την ελπίδα του αιώνιου, αυτή είναι η ανάγκη σου. Εύκολο να το γράφω, δύσκολο να το κάνω πράξη. Οι άνθρωποι είναι δύσκολες περιπτώσεις, εμείς οι ίδιοι είμαστε περίπλοκοι. Πώς λοιπόν να επιλέξεις σωστά; Πώς λοιπόν να ξέρεις ποιο είναι το σωστό. Δεν μπορείς. Θα δοκιμάσεις, θα φας τα μούτρα σου, θα κλάψεις, θα θυμώσεις, θα το κρατήσεις μέσα σου, θα το φωνάξεις και τελικά θα μάθεις.
Οδηγίες χρήσεως για τις ανθρώπινες σχέσεις; Ποιος να επωμιστεί το βάρος μίας λανθασμένης συμβουλής; Μόνο εσύ ξέρεις ποιοι είναι αυτοί που σε καθυστερούν, αυτοί που σε κατατρώνε αργά και σταθερά, με σύμμαχο το χρόνο.
Άνοιξε τα μάτια σου και σκέψου με το μυαλό, δώσε στην καρδιά για λίγο ρεπό. Σκέψου. Μόνο αυτό κάνε. Βάλε το μυαλό σου να σκεφτεί. Πεισματικά. Κατάλαβε. Μήπως; Πρέπει; Τελικά; Πώς να τους αναγνωρίσεις; Ναι, κάποιους από αυτούς τους αγαπάς. Πολύ. Νιώθεις σαν να τους αγαπούσες από πάντα. Εκείνοι όμως; Σε αγαπούν το ίδιο ή έστω σε αγαπούν;
Η ζωή και τα συναισθήματα δεν είναι ανταλλακτικά αλλά μήπως πρέπει να σκεφτείς κι εσένα; Μήπως πρέπει να ψάξεις για την αγάπη τη σκάρτη που αντί να σε κάνει γελαστή, σε κάνει γελασμένη;
Και κάπου ανάμεσα σε κλάματα, απογοητεύσεις και νεύρα θα κάνεις το βήμα σου. Το βήμα που δίσταζες. Πόδι δεξί μπροστά για να ακολουθήσει και το αριστερό. Μη νιώθεις ένοχη. Δε φταις εσύ, δε φταίνε οι άλλοι. Κανείς δε φταίει. Μόνο να θέσεις εκ νέου τα όριά σου. Μόνο να χαμογελάσεις αυθόρμητα ξανά. Να απολαύσεις τη συντροφιά που κάνεις με τον εαυτό σου. Αυτούς τους ανθρώπους τους θέλω στο πλευρό μου, στη ζωή μου, στα βράδια μου, στα πρωινά μου, στα εύκολα, στα δύσκολα, στα τραγικά.
Αξίζει στον καθένα από εμάς ένα ξεκαθάρισμα παλιών και νέων λογαριασμών.
Ανάξια αγάπης
Σε κάνει νιώθεις μηδενικό. Με λόγια και πράξεις που πονούν. Κοιτάς το είδωλό σου στον καθρέφτη και λες πως όλα αυτά τα αξίζεις, πως εκείνος έχει δίκιο, πως είσαι ανάξια αγάπης. Να θυμάσαι πως παίρνουμε την αγάπη που νομίζουμε πως μας αξίζει. Πάτα το delete και κάνε αμέσως αποθήκευση για να μην μπεις στον πειρασμό του undo. Σε θέλει αδύναμη για να σε χειρίζεται αναλόγως τις ορέξεις του. Βάλε τέλος. Αξίζεις την έμπρακτη αγάπη. Την αγάπη που περιλαμβάνει φιλιά, αγκαλιές και λόγια που χαιδεύουν. Μα η αγάπη είναι για να μοιράζεται, όταν την κρατάς μέσα σου, σαπίζει.
Η διαρκής πίεση
Σε πιέζει για τα πάντα. Μπορεί να είναι ένας φίλος, ένας γκόμενος, ο πατέρας σου, ο αδερφός σου, ο προϊστάμενός σου. Σε πιέζει να είσαι πιο αποδοτική, να χάσεις κιλά, να μη βρίζεις, να μην έχεις φωνή, να κάνεις μόνο όσα τον-την ευχαριστούν. Φύγε μακριά. Κάνε κάτι για εσένα.
Καταποντισμός αυτοπεποίθησης
Ποτέ δε θα είσαι καλή ή έστω όσο καλή θέλει. Θα ζεις σε μία διαρκή σύγκριση και φυσικά μοιραία θα είσαι η χαμένη. Θα υπάρχει πάντα κάποια καλύτερη από εσένα. Πιο όμορφη, πιο έξυπνη, πιο γλυκιά, πιο σέξι, πιο ερωτική, πιο, πιο, πιο.
Το δήθεν πέθανε
Με ύφος και τουπέ. Είσαι εκείνη που κοιτά αφ΄υψηλού. Στα ίσια να σε αντιμετωπίσει. Δεν είσαι κατώτερη των περιστάσεων, εκείνος είναι αδύναμος να το παραδεχθεί. Δεν τον θέλεις στη ζωή σου. Είναι κουραστικός, είναι ψεύτικος, δεν είναι ο εαυτός του.
Έχω κι εγώ τα δικά μου
Το μόνο που ακούς είναι ”κι εγώ”. Όλα στρέφονται γύρω από αυτόν. Τα δικά σου προβλήματα δεν είναι ποτέ πολύ σοβαρά εν συγκρίσει με τα δικά του κι όσα σε απασχολούν είναι ψιλοπράγματα. Δε σε καταλαβαίνει και δεν ξέρει να ακούει, να σε ακούει. Θέλει τη βοήθειά σου, δεν ξέρει να προσφέρει τη δική του, δε θέλει.
Δειλός, είναι δειλός
Τρομαγμένος και δειλός. Υποχείριο τρίτων που ορίζουν τη ζωή του και απλά δυσκολεύουν τη δική σου. Άβουλοι, μικροί και λίγοι.
Πονηρία, ύψιστο μειονέκτημα
Νομίζουν πως είναι εξυπνότεροι όλων και προσπαθούν να σε πείσουν για αυτό με κάθε ευκαιρία. Ξέρουν πολύ καλά πως δεν μπορούν να σε ”παίξουν” επί ίσοις όροις για αυτό και καταφεύγουν σε ανέντιμες μεθόδους. Τους ξέρεις, άφησέ τους έξω από την πραγματικότητά σου.
Για να είμαστε ευτυχισμένοι, πρέπει να μη μας απασχολούν πολύ οι άλλοι. Είμαστε οι σχέσεις μας, να το θυμάσαι πάντα.
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας...