Στο μυαλό μου τριγυρίζει ένας μύθος απ’ τα παλιά, για το Νάρκισσο και την Ηχώ. Εκείνος, παιδί της νύμφης Λειριώπης και του Κηφισού, εκείνη μια νύμφη που ο φθόνος της Ήρας την έκανε να μιλά πάντα δεύτερη, επαναλαμβάνοντας πάντα μόνο τη τελευταία λέξη από όσα είχε πει κάποιος άλλος.
Τώρα θα αναρωτιέσαι τι θέλει να πει ο ποιητής. Ο ποιητής θέλει να πει ότι η μυθολογία μας όπως και η παράδοση του λαού μας (όπως και όλες οι μυθολογίες και οι παραδόσεις των λαών) είναι σοφή και κυρίως διαχρονική. Κοινώς ο Νάρκισσος μπορεί να μας άφησε χρόνους ή καλύτερα αιώνες, αλλά υπάρχουν πολλοί επάξιοι διάδοχοί του, τόσο στο ανδρικό όσο και στο γυναικείο φύλο.
Είναι συνήθως πολύ εντυπωσιακά πρόσωπα, με έναν αέρα μποέμ και ζαμάν φου και μια γλυκιά (στην αρχή) αδιαφορία που σε ιντριγκάρει. Μην ξεγελιέσαι, αυτό το τείχος δεν υπερπηδείται, εκτός αν κάνεις πρωταθλητισμό στα άλματα μετ’ εμποδίων. Διότι το πρόσωπο-Νάρκισσος είναι τόσο ικανοποιημένο και γοητευμένο από τη δική του εικόνα, που μόνο ως θαυμαστής- πιστός ικέτης θα σταθείς στο πλάι του. Αν λοιπόν σού έτυχε αυτή η κατηγορία, απλώς προχώρα παρακάτω. Next please!
Βέβαια, υπάρχουν και δύο άλλες υποκατηγορίες που δεν είναι τόσο… κλινικές περιπτώσεις.
Υπάρχει ο παροδικός Ναρκισσισμός, που έρχεται συνήθως μετά από μια βαρβάτη ερωτική απογοήτευση σε ένα ήδη ανασφαλές άτομο, ως μορφή άμυνας του Εγώ του το οποίο έχει υποστεί πλήγμα. Πιο απλά: ζητά την επιβεβαίωση ως μέσο να νιώσει ότι "μετράει" ούτως ώστε να αντισταθμιστεί η πρόσφατη απόρριψη. Δύσκολη περίπτωση, αλλά ευτυχώς όχι ακατόρθωτη.
Έπειτα υπάρχει και ο γονεϊκός Ναρκισσισμός: Σύμφωνα με την κα. Aμίνα Μοσκώφ, συμβουλευτική ψυχολόγο: "Eάν κοιτάξουμε τη μικρή ιστορία του κάθε ανθρώπου που δυσκολεύεται να αγαπήσει, πιθανότατα θα διαπιστώσουμε την απουσία μιας σταθερής, ουσιαστικής και προστατευτικής γονικής φροντίδας. Συνήθως, ένα τέτοιο ιστορικό προκύπτει σε δύο εκδοχές: στη μια περίπτωση υπάρχει μια ξεκάθαρη απουσία πρακτικής και συναισθηματικής φροντίδας, όπου ο γονέας ουσιαστικά απέχει από το μεγάλωμα των παιδιών του. Στην άλλη περίπτωση, η φροντίδα φαινομενικά είναι εκεί, αλλά προσφέρεται με πολύ σκληρούς και αμφιλεγόμενους όρους: κυριαρχεί ένα ψυχολογικό κλίμα μέσα στο οποίο το παιδί καλείται να παίξει το μοναδικό ρόλο μέσα από τον οποίο μπορεί να γίνει αποδεκτό, π.χ. το ρόλο του παιδιού με τις εξαιρετικές επιδόσεις και ικανότητες. Το παιδί παίρνει το υποσυνείδητο μήνυμα ότι δεν αγαπιέται γι’ αυτό που είναι, για το σύνολο της ύπαρξής του, αλλά για το ρόλο αυτό, ο οποίος βρίσκεται συνεχώς υπό αξιολόγηση και πιθανότατα αναίρεση. Είναι σαν η έλλειψη επιβεβαίωσης και ενίσχυσης κατά την παιδική ηλικία να έχει καταδικάσει κάποιους ανθρώπους σε μια ζωή όπου αιωνίως αναζητούν τη συνεχή επικύρωση της αξίας του".
Σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις υπάρχει κάτι κοινό: πληγωμένος εγωισμός. Και εκεί όπου υπάρχει ένα ήδη ελλειμματικό ΕΓΩ, πώς θα μπορέσει να σταθεί ένα αρτιμελές ΕΜΕΙΣ; (οέο;)
Στα Πρακτικά
Ωραία όλα αυτά. Πώς όμως θα αναγνωρίσεις τα σημάδια του Ναρκίσσου; Ακολουθεί το manual για τη δική σου ασφάλεια!
Ανταγωνίζομαι άρα υπάρχω: η ανάγκη του για επιβεβαίωση τον βάζει σε έναν συνεχή αγώνα ανταγωνισμού. Τα πάντα υφίστανται με τη σχέση καλύτερου-χειρότερου. Και εννοείται ότι θέλει (και θεωρεί) να είναι ο καλύτερος, σε όλα.
Perfect me: Διέπεται από μια συνεχή ανάγκη για τελειότητα, σε κάθε της μορφή. Κάτι τέτοιο προφανώς δεν επιτρέπει λέξεις όπως "συγγνώμη" και "ευχαριστώ" να ειπωθούν, αφού δείχνουν αδυναμία, η πρώτη με τη μορφή του σφάλματος και η δεύτερη με τη μορφή της ευχαριστίας για τη βοήθεια (άγνωστη λέξη για ένα τέλειο ον).
Ερεθίσματα παντού!: Η έλλειψη βάθους στις σχέσεις του και η ανάγκη για συνεχή επιβεβαίωση αφήνουν το άτομο με μια έντονη αίσθηση κενού που εξωτερικεύεται μέσω ενός συναισθήματος γενικευμένης δυσφορίας και ανίας. Κάτι που αν εκφραζόταν με λέξεις θα είχε περίπου την ακόλουθη μορφή: "Δεν είμαι ευχαριστημένος, γιατί εσείς δεν με αγαπάτε όσο θα έπρεπε, γιατί δεν μου κρατάτε αρκετά το ενδιαφέρον, γιατί δεν μου καλύπτετε αρκετά το κενό". Έτσι το πρόσωπο κρατά την αθωότητά του επιρρίπτοντας ταυτόχρονα ευθύνες στους γύρω του.
Bottom-line
Γεγονός είναι, πως Νάρκισσοι υπάρχουν. Αλλά είναι επίσης γεγονός ότι είναι στην ευγενική ευχέρεια του καθενός μας αν θα συμβιβαστεί να παίξει τον ρόλο της Ηχούς στο όλο παραμύθι. Αν αντέχεις να ακούγεσαι στην τελευταία λέξη, be my guest! Αν πάλι όχι, περίμενε στην ουρά για τις υπόλοιπες κλινικές περιπτώσεις!
άρθρο http://www.cosmo.gr
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Αφήστε το σχόλιό σας...